I rzekł kapitan „”Pamiętaj aby dzień pierwszy święcić „.

I jako rzekł tak też zrobiliśmy.

Tymczasem na dzień drugi…

…o Jezu, moja głowa.

– …Bohdan, czemu Ty tak lałeś tę wódę ? Nie mogłeś nalewać po pół ?” – zapytałem – „Jakbyś alkoholu w życiu nie widział”. 

Bohdan mruknął coś pod nosem kontynuując golenie. Leżąc patrzyłem na niego jak  przed lustrem wykonywał energiczne ruchy maszynką do golenia. „Czy on z nami też pił ?” – zastanowiłem się w duchu – „W sumie nie zdziwiłbym się gdyby wylewał wódkę przez burtę do zatoki a potem donosił kapitanowi kto, co i o kim. Trzeba mieć na niego oko – podsumowałem.”

…Równym krokiem, keja za keją zbliżałem sié do naszego jachtu,  odgłos rozmowy narastał, co chwilę słychać było okrzyki i salwy śmiechu. Przeskoczyłem trap w podskokach, zbliżyłem się do kabiny i usłyszałem:

„…I on wtedy wstał i powiedział: – Ja tu jestem kapitanem i ja będę decydował kogo…” – usłyszałem schodząc po stopniach w dół. Zgromadzeni w mesie odwrócili głowy w moim kierunku. W powietrzu słychać  było westchnienie – To tylko Marian.

Po krótkiej chwili zawieszenia Paweł kontynuował swoje wspomnienia. Jego publiczność wrzała.

Kim był Paweł ? Szara eminencja rejsu, warszawski lawirant i praski bumelant. Chodziły słuchy, że przychodził na imprezy z trzema „gwiazdami”, które potem wyrywały sobie włosy o to, która ma odwieźć jego „zwłoki” do domu. 

Rodos to świetne miejsce żeby znarnować trochę pieniędzy a przy okazji zrobić przegląd kultury i zabytków greckich. I z tego to powodu nasza ekipa przysnęła na starcie.

Meltemi – zemsta Boreasza sprawdza się jak co roku na żeglarzach. Ci, którzy w tym czasie przeprawiają się przez Morze Egejskie muszą wziąć pod uwagę, że meltemi, północny wiatr oprócz swojej siły utrudnia przeprawę w kierunku Peloponezu.

Astipalea – po 12 godz nocnego rejsu trafiliśmy tu, wyspa nikomu nieznana. Ale trzeba byľo dać odpocząć załodze